[Kierunek: TURYSTYKA] Turystyka weekendowa na przykładzie gminy

W cenie 200zł dostosowanie wzoru do wymagań promotora i dobór gminy w 3 rozdziale.

TEMAT: Turystyka weekendowa na przykładzie gminy

PLAN:
Wstęp
Rozdział 1. Podstawowe terminy dotyczące turystyki
1.1. Turystyka i turysta
1.2. Kryteria i rodzaje turystyki
1.3. Geneza ruchu turystycznego
Rozdział 2. Turystyka weekendowa
2.1. Specyfika turystyki weekendowej
2.2. Marketing turystyki weekendowej
2.2. Tendencje w kraju i na świecie
Rozdział 3. Turystyka weekendowa w opinii turystów odwiedzających gminę XYZ
3.1. Cel pracy
3.2. Metodologia badan własnych
3.3. Charakterystyka badanej grupy
3.4. Badania własne
Zakończenie
Bibliografia

FRAGMENT:

Wypoczynkiem weekendowym nazywane są najprostsze formy ruchu turystycznego, polegające na sobotnio-niedzielnym lub świątecznym, jednodniowym (znaczenie rzadziej półtora lub dwudniowym) wyjeździe poza teren zamieszkania. Wyjazdy na wypoczynek sobotnio-niedzielny lub świąteczny odbywają się w sposób zorganizowany (przez biura podróży, zakłady pracy, organizacje młodzieżowe i turystyczne) lub indywidualny. Terytorialny zasięg świątecznego wyjazdu mieści się w granicach 50-80 km od miejsca zamieszkania[1].

            Wielkość uczestnictwa w wypoczynku weekendowym jest wg Z. Skórzyńskiego funkcją liczby dni wolnych od pracy, stopnia motoryzacji kraju, charakteru zagospodarowania dużych miast i aglomeracji miejskich, polityki programowania różnorodnych form aktywnego wypoczynku i innych[2].

            Wypoczynek świąteczny przeważnie połączony jest z wyjazdem w najbliższe okolice,  najczęściej na tereny już zagospodarowane, na których wypoczywający może znaleźć obiekty i urządzenia służące do rekreacji fizycznej. Są to najczęściej wyjazdy latem nad wodę i do lasu, a zimą w góry. Błędem metodycznym jest organizowanie wyjazdu weekendowego do bardzo oddalonych miejsc wypoczynku, pociągającego za sobą wiele godzin podróży.

            Uwolnienie coraz większych bloków czasu wolnego w końcu tygodnia, wzrost zamożności, rozwój motoryzacji indywidualnej, uświadomienie konieczności zracjonalizowania sposobów wypoczynku, doprowadziło do wytworzenia kultury weekendowej, na którą składają się suma zachowań adekwatnych do wieku, pozycji społecznej i rodzaju działalności wolnoczasowej[3].

---

[1] Łobożewicz T., Bieńczyk G., Podstawy turystyki, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2001, s. 92.

[2] Skórzyński Z., Kształtowanie się kultury czasu wolnego w refleksji diagnostyczno-prognostycznej, W: Potrzeby społeczne a kształtowanie ruchu turystycznego w Polsce, Wyd. IT, Warszawa 1979, s. 113.

[3] Łobożewicz T., Bieńczyk G., Podstawy turystyki, wyd. cyt., s. 93.